Sıfatsız

Rabbim dahi beni ben olarak görürken siz de ki bu çaba niye?

Ben benim. Beni ilk önce ben olarak görün. Beni tanıyın! Sıfatlarımı değil.

Ben de insanım. Farkındasınız değil mi?

Enaniyet değil benimkisi. Bunalmışlık. En uç örneği geçen sene yaşadım. "Çark caddesinde yürürken yanımdan geçen iki kızın birbirini dürterek işaret edişleri" O an yerin bin kat dibine girmek istedim. Bakışlarım yere indi. Utandım. Nasıl bi kaynar su döktüler başımdan! Dondum kaldım.

Yapmayın bu işkenceyi. Birilerin evladı, kardeşi, teyzesi, torunu, o'su ve bu'suyum. Yanı senin gibi!! Ama bu benimle olan iletişiminizi etkiliyorsa durum ne kadar çirkin bir hâl alıyor. Farkında değil misiniz?

Yazık!

Çok mu zor?

Kimsenin beni tanımadığı bir yere gitmek istiyorum. Gideyim ve kendim olayım, kendim olabileyim.